Linije

Kad neko u Holandiji ili Belgiji ima dobre rezultate stranci koji traže dobre golubove su zainteresovani za golubove takvog čovjeka. I prvo pitanje na koje Šampion Holandije i Belgije mora da odgovori je: ‘Koju liniju imaš?’ ‘Koju liniju?’ Šampioni u Holandiji i Belgiji često ne razumiju. ‘Šta hoće ovaj čovjek, liniju ili dobrog goluba?’ pitaju se.Nije ni čudo jer je većina super golubova u Evropi  produkt ukrštanja! Pitanje bi moglo da glasi da li ‘čista linija’ uopšte postoji? Po mom mišljenju ne postoji.

HOFKENS

Uzmimo za primjer pokojnog Hofkensa i njegovu”liniju”. Hofkens je veliko ime, naročito u Americi. On je bio mesar i živio je blizu mene.Bio je malo stariji,ali smo ipak bili dobri prijatelji. Zbog toga me je u dva navrata zamolio da organizujem aukciju za njega.Naravno,to je bilo još za njegovog života.Zbog mojih aktivnosti na ovim aukcijama prilično sam dobro informisan o njegovim golubovima, njegovim rezultatima i porijeklu njegovih golubova.  Gust Hofkens nije vjerovao u linije i nije htio da ima svoju.Kasnije,nakon njegove smrti drugi su se hvalili sa ‘linijom Hofkens’. Da je Hofkens u mogućnosti da pročita sve što je objavljeno o njemu i ‘njegovoj liniji’ koja se pojavila nakon njegove smrti prevrnuo bi se u grobu. U Americi, i ne samo tamo, tvrde da imaju čistu liniju Hofkens dok Hofkens lično nikad nije ni pomislio da čuva liniju ‘čistom’. On je uvijek tražio bolje golubove.Kupovao je golubove gdje god bi se pokazali dobrim,a preferirao je golubove koji pobjeđuju u njegovom okrugu. Tražio je golubove od golubara koji ga pobjeđuju. Kad je Hofkens umro svi njegovi golubovi su bili na aukciji.Koliko su bili popularni dokazuje podatak da su nekoliko dana prije aukcije golubovi pokradeni bez obzira što ih je policija čuvala i noću. Još uvijek imam aukcionu listu. Na njima se vidi da je trećina njegovih golubova ‘uvezena’, znači golubovi koje je dobio od drugih ljudi,golubovi koji čak nisu ni nosili Hofkensov prsten.Druga trećina je izležena od golubova koje je uvezao. I golubovi sa direktnim i indirektnim roditeljima koje je izlegao Hofkens lično? Takvih golubova je bilo malo.Oni koji su kupili golubove na toj aukciji su kasnije tvrdili da imaju ‘Hofkens liniju’,čak iako su to bili golubovi koje nije izlegao Hofkens ili golubovi koje je Hofkens izlegao od golubova koje je kupio od drugih odgajivača.

DRUGI PRIMJER

Daću još jedan primjer: Jan Aarden, poznato ime u čitavom svijetu po dugim stazama. Sada, nekoliko decenija nakon njegove smrti mnogi ljudi u Holandiji tvrde da imaju čistu liniju Jan Aarden.Većina njih zna da ime prodaje! I šta je opet istina? Baš kao i Hofkens Jan Aarden je uvijek tražio bolje, kupovao je golubove svugdje i pošto je bio uspješan takmičar kasnije su drugi odgajivači bili uspješni sa ovim golubovima ukrštenim sa drugima. Ali… ni oni nisu bili ‘linija’. Ono što je on takođe imao su bili miješani golubovi.Kao što sam već rekao Američki odgajivači su bili posebno naivni.Govore da imaju čiste Bekaert, čiste Wegge, čiste Verheye, čiste Hansenne, čiste Bricoux, čiste Huyskens van Riel, čiste Genette itd,itd.Imena potpuno nepoznata mlađoj generaciji u Evropi. Na primjer Wegge i Huyskens van Riel.

Wegge i Huyskens van Riel.

Wegge golubovi su bili na aukciji 1903! Opet ista priča: Skoro svi su bili proizvod ukrštanja.i sad,vijek kasnije neki Americanci tvrde da ih imaju u čistoj liniji. Zar to nije smiješno?Golubovi Huyskens van Riela su sačuvani u čistoj liniji u drugim zemljama. Međutim, Geroges, sin Jef van Riela tvrdi da u njegovim golubovima nije ostalo mnogo krvi golubova njegovog pokojnog oca.Ako postoji jedna osoba na svijetu koja bi trebala da ima  liniju Huyskens van Riel čistom to bi trebao da bude on.Ali on je iskrena osoba koja ne želi da zloupotrebljava ime svoga oca. Sem toga… golubovi njegovog oca koji su letjeli krajem 40-ih i početkom50-ih su bili produkt ukrštanja. 1946. Jef van Riel je kupio turu jaja od Jos van den Boscha. UKRSTIO je ove golubove sa svojim i rezultat je bio eksplozija super golubova.

Uspješni takmičari, (šampioni u Holandiji i Belgiji) ne mare za linije i nije ih briga za IMENA kad kupuju.Štampa pravi imena i smiješno je i tužno u isto vrijeme vidjeti neke ljude,potpuno nepoznate u  Holandiji i Belgiji,jer su tamo niko i ništa kad je takmičenje u pitanju a poznati su u čitavom svijetu.Ne mogu da se pohvale rezultatima,ali njihov veliki adut su ‘lažni papiri’ i znaju kako da manipulišu medijima. Oni se reklamiraju, oni znaju šta ljudi iz inostranstva vole: linije, primamljive pedigree i slike.I tako dobro posluju: Prodaju! Jer imaju druge kvalitete osim  odgoja dobrih golubova:Imaju dobar nos za novac!Uznemirujuće je to za prave šampione sa super golubovima kad vide  Japance, Amerikance i Taiwance kad kupuju takve  ‘papirne golubove’. Jeste li ikad čuli za William Geertsa? Sigurno jeste.Jeste li ikada čuli za starca Fond Jacobsa? Možda još niste.Ali golubovi dobrog starog Fond Jacobsa su učinili Geertsa poznatim!

Mr. Boeckx; Nema liniju, nije veliko ime,jednostavni golubarnici,ali super rezultati

PUBLICITET

I koji je zaključak? Mnogo šampiona u Belgiji i Holandiji su postali poznati sa golubovima koje su dobili od potpuno nepoznatih golubara. Ovi golubari su pravi šampioni, iako su nepoznati. Oni se ne reklamiraju,ne plaćaju novinarima za publicitet,veoma često ne vole popularnost i neće da plaćaju uvoznicima i izvoznicima da ih učine  ‘velikim imenima’ preko granice.Njih novac ne interesuje mnogo.Ono što njih čini srećnim su dobri rezultati i dobri golubovi.Za njih štampa može da ide dođavola. Oni hoće da pobeđuju na takmičenju, a slava je neka drugima.

A ipak mogu da prodaju. Ne samo starncima nego svojim kolegama iz svoje zemlje. Rezultati su ti koji njih reklamiraju.

Ovaj članak ću završiti sa primjerom Mr X i njegovim komšijom Janssenmanom i mislim da će biti jasno šta mislim. Ima jedan Janssenman. Golubar koji ima mnogo golubova direktno od braće Janssen.Kao takmičara ga nigdje nema,ali je poznat u čitavom svijetu. Slučajno,njegov komšija,nazovimo ga Mr X,je veliki šampion i teško ga je pobediti na takmičenju.Ustvari,žao mu je Janssenmana zbog loših rezultata koji mu je komšija i nada se da će i on jednog vikenda napraviti dobar rezultat. Ali uzalud. Komšija je jednostavno gubitnik. Pa ipak… ljudi iz čitavog svijeta žele golubove od ovog gubitnika.Često se dešava da stanu ispred kuće Mr X-a. Vide golubarnik i pomisle: ‘ovdje sigurno živi neki odgajivač’ i zaustave se da pitaju Mr X-a gdje poznati Janssenman živi.Ono šta strani posetioci ne shvataju je da  Janssenman nije pravi šampion nego Mr X kojeg pitaju za njegovu adresu.

ZAŠTO?

‘Zašto’, često se pitam,stranci ne pitaju za rezultate kad kupuju golubove?Oni žele dobre rezultate,ali kad kupuju golubove traže dobre linije i imena. i… da ne zaboravim žele golubove sa određenim očima: Obojene ‘bogate’ oči, takozvane matične oči. Zašto vole golubove sa bogatim očima? Nije mi jasno.Ono što ja znam je da sa naučne strane oči ne znače ništa. Opet u Americi golubari su ludi za ‘znakom oka’. Činjenica da mi u Holandiji na našem jeziku nemamo riječ za ‘znak oka’ je dovoljna. Dobri golubovi,to je ono šta ljudi treba da traže. A kad bi strani kupci znali za (slabe!) rezultate nekih poznatih Evropskih imena ispale bi im oči.A još bi im brže ispale kad  bi znali za senzacionalne rezultate za njih potpuno nepoznatih odgajivača! Čija je krivica ovdje? Već sam rekao: Medija i novinara! Jedan od razloga zašto kažem ‘okey’ kad Mr Lin traži da pišem za njega u njegovom magazinu je jer ja smatram nekom vrstom dužnosti svakog čovjeka koji piše o golubovima i golubarskom sportu  da otvori oči ljudima kojima je ispiran mozak dugo godina u ovom materijalističkom svijetu.